rit 17: duivendans
11 augustus 2012 - Honnecourt-sur-Escaut, Frankrijk
Zaragoza, Zaragoza dat is de stad van m'n dromen
Zaragoza, Zaragoza waar nooit de winter zal komen
Je zult je hart verliezen in Zaragoza
Voor 't vrije leven kiezen in Zaragoza
Ja, alle wegen leiden naar Zaragoza
Misschien komen we nooit meer terug
Op deze reis wordt er veel gezongen. Als de eerste tonen worden aangezet, is er weliswaar een enkeling wiens gezicht betrekt, maar het zorgt voor een sfeertje van samenhorigheid. Het voornemen om een echt Zaragozalied in elkaar te boksen dat verder gaat dan Jimmy Frey 's hit, hebben we laten varen, maar het neemt niet weg dat hier al verschillende hits de reveu gepasseerd zijn. De tophit is uiteraard 'Allez Maurice'. Het deuntje van Frank Dingenen heeft dagenlang in een licht aangepaste versie door mijn hoofd gedreund. Maar ook andere liedjes trotseerden hier al uitgebreid de revue.
Hoe het komt, weet ik niet, maar toen ik vanachtond opstond gingen de noten van 'bal in de straat' door mijn hoofd. Lag het aan het dansje dat Martine, Myriam en Lieve enkele dagen inzettte? Ik weet het niet, maar sommige dingen hoef je niet te verklaren. En op dit ritme zette we vandaag onze tocht door Picardië verder. De frisheid ontbrak toch wel wat de eerste kilometers. Je hoort dikwijls genoeg zeggen door Michel Wuyts: 'Het is de frisheid in de laatste week die de tourwinnaar bepaalt' en we beginnen dit beter en beter te snappen. Sempigny, Muirancourt en Flavy-Le-Martel fietsten we geruisloos voorbij. St.Quentin dook in de verte op. Was dat niet de stad waar de duiven werden losgelaten? De druifjes (nee, niet duifjes) smaakten weeral bij de kathedraal en ook een kaarsje werd er aangestoken. Voor de tocht, maar ook voor jullie, lieve bloglezers, want jullie hebben geen idee wat voor een impact jullie woorden elke avond bij ons teweeg brengen. Het voorlezen van de reacties is hier elke avond weer een activiteit waar we met heel de groep naar uitkijken.
We lieten St.Quentin achter ons en ik keek eens naar boven. Ik zag geen duiven. Zouden ze misschien in de hoogte ook een dansje aan het doen zijn? Wij dansten verder op onze pedalen en dat was nodig ook. De dorpjes volgden elkaar in sneltempo op, maar elke keer moesten we daarvoor wel een vervelende helling over. Daarvan hebben de duiven geen last natuurlijk, maar wij knarsten nog eens extra op onze tanden. Gouy was het voorlaatste dorpje en eentje dat je zo zou voorbij rijden, maar was het hier niet dat de Schelde ontsprong? Even toch kijken naar de bron, waar een monument stond, geschonken door de stad Antwerpen. Ongeloofelijk dat zo 'n klein beekje zo 'n grote rivier kan worden. Nog even doortrekken en de prachtige camping in Honnecourt lachtte ons toe.
We genieten nu van onze laatste avond in Frankrijk. Morgen zullen we de Belgische grens passeren. En het zal er naar verluid knallen. Misschien placeren we er wel een dansje.
Ik kies voor bal in de straat...
Salutations,
Tom
Ik kijk al weer uit naar het volgende verhaal.
PS Ik ga content zijn als ik jullie allemaal in Tongerlo ne dikke knuffel kan geven.
De groep wordt steeds groter, de verhalen spannender.
Kan jullie weer maar eens niks anders dan een dikke proficiat wensen. Ik zal woensdag heel nederig met jullie mee fietsen tot in Turnhout. Met aangepaste kledij maar spierwitte benen. Hou je zonnebril maar op.
Nog enkele zeer mooie dagen gewenst. België staat voor de deur. Hoe zullen de fietspaden jullie daar teisteren.
Geniet van deze fijne avond (hebben jullie dubbel en dik verdiend) en het mooie weer.
Geniet nog van jullie laatste avond/nacht in 'la douce France'. En moesten jullie niet kunnen slapen,kijk dan nog maar eens naar omhoog want het wordt de nacht van de 'vallende sterren ' !!
Ik ga zeker ook kijken en ... dan ga ik wensen dat jullie allemaal veilig en wel in Tongerlo aankomen. Dikke knuffel aan u allemaal. An
Dus heel veel bewondering voor jullie. Bijna in België. Ook weer een speciaal moment. Volhouden hoor allemaal. Nog effe en jullie zij weer bij ons in Turnhout!
Lieve groetjes aan iedereen
Ik ben er ook zeker van dat ze je op de camping missen. Maar 't is de moeite je jarenlange traditie te doorbreken!!!
We beginnen je echt te missen en je neefjes willen ... shotten...
Ik bedenk net dat het lezen van de blog ook zeer leerrijk is: de Schelde ontspringt in St. Quentin: waar is de tijd dat we dat moesten leren!
Op de foto's hebben jullie allemaal een gezond kleurtje.
Morgen rijden jullie België binnen. Het laatste land dat jullie aandoen. Ik denk dat jullie nieuwe frisheid gaan opdoen als jullie in eigen land komen. In elk geval zijn jullie allemaal winnaars! Blijf de moed er in houden!
Vandaag klein toerke gedaan(met de fiets) om een beetje op te warmen voor woensdag, kwestie van niet af te gaan als ne gieter!!
het zal bal in België worden i.p.v. in de straat als jullie aankomen.
Ik vraag maar 1 ding = laat de duiven maar achter in Frankrijk, ik ben niet zo een fan van die vogels.Heb ik geen gelijk, Myriam?? (Duif is dood, mijnheer.)
We zullen de rode loper al klaar leggen, hopelijk is hij lang genoeg.
xxx
Nog even de moed erin houden, ik duim voor jullie bij de aankomst vanuit Italië, see you in september.
Misschien is 'Bal in de straat' een goede stretchoefening. Eens proberen?
Er zijn nog altijd heel veel mensen vol bewondering en heel erg geïnteresserd in jullie verhalen en prestaties.
BEWIJS: Ik wilde een reactie plaatsen bij een foto en ik kreeg het volgende als melding:
"Sorry, er worden op dit moment te veel reacties geplaatst vanaf deze internetverbinding. Probeer het later nog eens."
De thuisblijvers volgen dus massaal mee!
Doe dat nog goed daar!
groetjes
Heel veel liefs
Geniet nog van de laatste dagen en tot woensdag!
Ik kijk uit naar woensdag ol de laatste etappe mee te fietsen.
Jullie zijn ons nu al effie kwijt en we zien dat de volgende ploeg jullie al snel ook in de watte legt. Komt allemaal goe hé. Wij dachten dat we dit avontuur even snel achter ons zouden laten en de draad met gezin en vrienden snel even op te nemen. Dat is in zekere zin ook zo, maar toch. We kunnen de gezellige groep niet zomaar loslaten. Het was wel vermoeiend maar zeker de moeite waard. Als we er,op terug kijken zouden we bijna ook beginnen fietsen. Echt! De energie die we bij ieder van jullie zagen bruisen na iedere tocht, vinden we ongelooflijk. Om dan zonder probleem nog te beginnen je tentje op te zetten en de was de doen, daar is toch energie voor nodig. Het plezantste hieraan is dat jullie misschien wel bekaf zijn maar daarom niet minder goed gezind. Kolonel, ik zie dat de deugenieterij nog steeds aanwezig is als je van een magnum kan genieten. Nu ga je België binnen rijden. Gedaan met de bergen in Frankrijk. Hop naar de eindmeet.
Jozef vergeet de chocolade uit de ijskast niet op te eten.
Patricia, zoals ik de foto's nu bekijk, gaat het ongelooflijk goed. Voor ons ben je zeker een winnaar. De pit in jou blijven behouden! In België wacht jou zeker een triomf.
Kwebbel, (zoals Tom je soms durft te vernoemen) je lijkt wel onvermoeibaar. "Hoe kan da nai????" Je mag het gerust weten. Ge zijt een heel madam.
En Tom, amai, amai amai. Gij zé nogal is ne kerel hé. Je rijdt het snelst van al. Je hebt dan nog serieus wat platte banden. Maar onverwurmbaar blijf je doorgaan. Met als toppunt van al, dat je ongeacht het nachtelijk uur toch nog de inspiratie vindt om elke dag een schitterende blog te schrijven. Fantastisch!!!
De hele ploeg willen we helemaal niet vergeten te vernoemen maar dat lijkt me nogal overdreven. Zijne wijsheid zal al dorst genoeg hebben van dit te lezen.
En nu nog uit de grond van ons hart...........Mercikes voor alles wat we met jullie mochten beleven.
tis nog even op de tanden bijten. alvast een hele dikke proficiat voor die geweldige ritten die jullie gedaan hebben!
Jullie verdienen allen olympisch goud!!!!
tot woensdag
Met het lezen van de dagelijkse reisverhalen (geweldig geschreven, proficiat Tom) ben ik er helemaal van overtuigd dat Tongerlo halen geen enkel probleem meer mag zijn. Gewoon verder doen met de prachtprestatie die jullie aan het leveren zijn en dan zijn jullie er zo. Alvast een hele dikke proficiat! En hopelijk pikt het BOIC jullie op tegen de volgende Spelen. Van mij krijgen jullie alvast een wildcard. Dikke kus en tot woensdag
Nog maar een aantal dagen...jaja...ook hier begint het op te korten. Wel gek eigenlijk dat er nu zo bijna einde komt aan jullie hele verhaal. Elke kilometer is een stapje dichterbij. Geniet dus nog maar van 't feit dat je nog wat kilometers moet doen. :)
En voor mij mag gerust een Bal in de straat worden gedanst. Altijd een van mijn favorieten geweest! :)
http://www.youtube.com/watch?v=QshBVbTPoss&feature=related
Laat je maar eens goed gaan op Franse bodem!
Proficiat voor de moedigen. Ik lees elke avond jullie reisverslag en volg mee op de kaart.
Nog even doorbijten en jullie zijn er !
Mimi
Elke dag volg ik wat jullie weer beleefd hebben, za-lig om te lezen :) Den Tom is goeie schrijver.
Ja, Martine, Bal in de straat is ook ne favorite van mij dus 'k had hem geire meegedanst! Misschien kunnen we hem ne keer doen als jullie gearriveerd zijn...
Geniet nog van de laatste dagen !
Opa, we zijn fier op jou! Tot in Turnhout
Jolien, Liese, Wout, Katrien en Wim.
¿Ya habéis llegado???
Un abrazo grande GRANDE y felicidades a todos!!
Mercedes - Zaragoza