rit 8: hel-l/d-entocht
2 augustus 2012 - Saint-Jean-d'Angély, Frankrijk
Kent u Erik Dries? Het is een man die meteen ontzag opwekt. Een man in wie je meteen vertrouwen hebt. Een man wiens naam je nauwelijks durft noemen, als ware het Voldemort in een Harry Potterverhaal. We noemen hem daarom vaak Zijne Wijsheid, een naam die hem alle eer aandoet.
Zijne Wijsheid stond gisteren recht tijdens het avondmaal. Onmiddellijk zweeg iedereen, want dat doe je gewoon als je merkt dat hij iets gaat zeggen. Morgen stond de langste tocht op het programma. Eentje die je kon doen via een traject van 108 km of via een route van 129 km. Zijne Wijsheid stelde voor om te combineren. De korte weg zou immers via te veel grote wegen gaan en we ondervonden al meerdere malen dat Franse chauffeurs niet altijd lieverdjes zijn. Niemand durfde iets er tegenin brengen, want dat doe je gewoon niet tegen Zijne Wijsheid.
Vanochtend werd ik wakker en hoorde meteen Zijne Wijsheid zeggen: ik ben helemaal klaar. Of het een mentale mokerslag was, weet ik niet ech, maar ik stond onmiddellijk recht, ontruimde mijn tent en zorgde dat ik een kwartier later op appel bij het ontbijt stond. Even later kon de tocht beginnen.
Martine en ik vertrokken traditioneel snel en Zijne Wijsheid liet begaan. We beklommen zowaar een col. Maar na de Somport kon de Col de Chateau L'eau met zijn hoogte van 34m ons alleen maar doen glimlachen. 20 km verder stond in de verte een groep wat te drinken. Was het nu Zijne Wijsheid en de bus? Het zwaaien met zijn witte sjaal nam alle twijfel weg. Hoe kon dit nu? We dachten even dat we echt in Harry Potter beland waren, maar blijkbaar hadden zij een korter fietspad gevonden. Een glimlachje verscheen op het gezicht van Zijne Wijsheid. Het geweld van de jeugd ook.
We hadden schrik voor Duinencross numero 2, maar we fietsten vandaag echt langs de zee. Montivalet en Saulac deden ons even denken aan Blankenberg en Westende. Even wat teleurstelling toen bleek dat het nudistenkamp helemaal ommuurd was, maar na 66km bereikten we de veerpont naar Royan.
In Royan moesten we de kathedraal bezoeken. Dit was ons genoeg wijs gemaakt en dus trokken we naar Notre Dame. En het was niet gelogen. Dit was een bijzonder speciale kerk met een aparte vormgeving. Even wat bezinnen, een kaarsje branden voor onze dierbaren en weer op weg. Zijne Wijsheid smste dat zij net van boord waren. We waren echter arrogant genoeg om niet op hem te wachten en vertrokken. De weg naar Sauyon was echter een grote, drukke weg en we voelden dat we fout zaten. Dan maar de gevoelsGPS op, wat straatjes indraaien en we vonden het Frankrijk terug waar we al enkele dagen van droomden. Kleine baantjes, kleine dorpjes en nauwelijks een auto. We waren het even kwijt, maar we hadden het teruggevonden. Helaas waren we ook de goede weg kwijt. Toch maar de kaart bovengehaal en Thézac bleek the place to be. Het bleek maar een theedoek groot te zijn, maar we waren back on track. Onze wegbeschrijving bleek echter voor geen meter te kloppen. De kaart was meer onze vriend. Ik dacht even aan Zijne Wijsheid. Hij was waarschijnlijk al ver voor ons. We hadden maar naar hem moeten luisteren. De weg werd golvend en hier en daar een venijnige klim. Na 120 km doet dat toch wel een beetje pijn. Maar de wijnvelden en zonnebloemen maakten veel goed. Saintes leek ons echt de moeite, maar we wilden eigenlijk gewoon naar onze tent. We reden door dorpjes als St.James, Taillebourg, Annepon, Mazeray en Varzay. Dorpjes waar we wellicht nooit meer komen, maar die wel ons hart een beetje stolen. Na 148 km kwamen we eindelijk aan in St.Jean d'Angely. 31 km meer dan voorzien. Toen we dat vertelden aan Zijne Wijsheid, kwam dat glimlachje weer boven. Volgende keer luisteren we nog beter naar wat hij te vertellen heeft. Dan doen we er misschien geen 26 meer dan hem. :)
Salutations,
Tom
Mama en papa bedankt voor jullie kaartje!
Respect voor allemaal!
Volhouden!
Nog veel groetjes aan de nieuwe verzorgers
Niet vergeten : de wijsheid komt pas met de jaren.
Veel groeten van ons allen, veel moed. Een derde is achter de rug.
Knap dat jullie kozen voor de langste weg, heb je toch langer kunnen genieten van de mooie omgeving.
Tof dat de groep is uitgebreid met meer Klein Graffers: groetjes aan Leen en Kathleen, doe dat goed, want als ik het hier allemaal lees, zijn jullie voorgangers moeilijk te evenaren.
Dank voor de mooie foto's. We denken heel speciaal aan ieder van u!
Nu nog wa leren luisteren, en alles komt goe!!!
Grapje, jullie zijn geweldig!
Blijven volharden en doorgaan.
Houd de moed erin. Er is maar één weg en die is vooruit!
Nog veel moed en hopelijk krijgen jullie wat meer wind in de rug hè!
Veel succes en groetjes aan iedereen!
Kathleen en Leen, leg de sportievelingen lekker in de watten en geniet zelf natuurlijk ook!
Griet Willems
Volhouden is de boodschap. Ik heb in Lourdes een kaarsje gebrand voor een veilige thuiskomst! Nog 12dagen! GOGOGO
je kunt bijna beginnen aftellen, wij ook voor het terugzien en de
schitterende verhalen die je zult vertellen, de groetjes van ons allen hier en we duimen voor de goede afloop
Aan nog een leuke fietstrip ik doe het jullie niet na.
Groetjes Els
Veel succes nog en alvast tot in Tongerlo!
Volhouden maar! Het is een plezier om jullie op deze manier te kunnen volgen!
Groetjes daar!
Veel moed en uithoudingsermogen gewenst.
Mimi
Verloren gereden? of is het siësta!
Ik hoop voor jullie dat het niet te vaak zo'n lange tocht is...
Nog veel plezier!
Zit het koersbroekske goed !?