rit 6: wieltje zuigen in de Landes
31 juli 2012 - Mios, Frankrijk
De rit van vandaag begon onrustig. Moors en Van Loock kozen onmiddellijk het hazenpad. Het peloton liet begaan. Een rit in de Landes betekende immers dat de spurtersploegen op het einde toch alles weer zouden samenbrengen. En zo geschiedde. Team Denaux en team Vaes nam het heft in handen en 5 km voor de streep waren de vluchters er aan voor de moeite. 2 km voor het einde probeerde Luyten nog met een ultieme poging een sprint te vermijden, maar het was Dries en Lyncee die het gat dichtreden. Het werd een gewring om de kop en Fieuws en Demaeght konden een valpartij maar net vermijden. Bruers zorgde voor een verschroeiend tempo en 200m voor de streep kwam haar kopman Vaes uit het wiel. Caers en Denaux probeerden nog met een ultieme jump, maar ze stonden zelfs amper op de finishfoto. DJ Peter liet onmiddellijk 'Allez Maurice' door de boxen schallen. Op het podium werd hij luid toegejuichd en bloemenmeisjes Elly en Dorothee trakteerden hem op 3 dikke kussen.
Was ik zelf aan het dagdromen of was het Maurice zelf die een droom aan het vertellen was, feit was dat ik een geplette banaan tussen mijn boterham aan het verorberen was en me mentaal voorbereidde op de rit naar Mios. Nee, geen Grieks eiland, wel een dorpje op weg naar Bordeaux. Toch een lichte teleurstelling bij het vertrek. We zouden de zee niet zien vandaag. En we begonnen waar we gisteren mee eindigden. Een ellenlange weg rechtdoor naar Escource. Ik moest denken aan de film Fargo, waarin een beeld met een oneindig lange baan rechtdoor, geflankeerd door elektriciteitskabels de film typeerden. Je moest gewoon even de sneeuw er bij wegdenken. Maar gelukkig eindigde de baan na 10 (!) km toch. Veel hielp het niet. We werden getrakteerd op alweer een rechte baan met de wind op kop en eigenlijk zouden we de hele dag niets anders meer tegenkomen. Na Labourheye liep het wat mis. De baan bleef hetzelfde, maar de richting waren we wat kwijt. Maar voor een kilometertje of 5 meer draaien we ondertussen onze hand al lang niet meer om. In Pissos leken we weer op het juiste pad. Even snel een suikerwafel onder de niet scheve toren van Pissos naar binnen spelen. Via jawel wat rechte banen met hier en daar een afdaling en lichte beklimming over een beekje passeerden we dorpjes als Vieux-Richet, Biganon en Bellin-Belliet. Bij het binnenkomen van het laatste dorp wapperder zowaar grafvlaggetjes en -balonnen. De familie Ennekens kondigde zo aan dat het tijd was om te eten. En eten hadden we nodig, want daarna verdwaalden we weer op de weg naar Salles, maar toen we een bordje met opschrift Mios 7 zagen wisten we dat alles goed kwam. Nog even mochten we alles geven op een prachtig fietspad door de bossen om uiteindelijk aan te komen op de camping. Even nog een frisse duik in de aanpalende rivier en we zijn weer helemaal klaar voor de volgende rit!
Salutations de Mios,
Tom
Eindelijk vind ik even tijd om te reageren op jullie reisverhalen. Ik heb ze steeds gelezen maar reacties zijn er dus nog niet van gekomen. Ik bewonder jullie echt! Knappe prestaties die jullie al hebben neergezet! Doe zo verder!
Mama, Martine, hier thuis verloop alles ook prima. En moet je weten de familie is uitgebreid.. :D Vlekje of Nadine maar wij noemen ze MARGRIETJE is aangekomen. De naamkeuze had ook wat in. Niels met al zijn rare associaties. Hij moest aan Margriet Hermans denken omdat ze een beetje te dik is, dus vandaar de naam. Maar een margriet is ook een moei bloem e, dus laten we daar aan denken bij haar naam. ;) Ze staat sinds zondagavond hier in de wei en heeft het reuze naar haar zin. Binnen een uurtje is Emigrant ook thuis en dan kan het echte werk beginnen. Hopelijk heeft hij het hier ook wat naar zijn zin, maar denk dat moeilijk anders kan zijn want de wei is goed voorzien van gras.
Onze Wim en Elke zijn hier daarstraks geweest met Julie en die heeft al een keertje op Margrietje gereden. Ze hebben hun eerste rit allebei met glans doorstaan.
Allé, ik ben weer verder. Ga de wei nog wat in orde maken zodat Emigrant kan komen. Ik kijk al uit naar jullie volgende verhaal. Veel succes nog en wij denken hier thuis aan jullie!
Lief,
Hanne! x
En zoveel spijt dat ik niet mee kon...
Toch heb ik het gevoel een beetje mee te zijn, dankzij deze blog en het kaartje kunnen we vanop het thuisfront ook mee volgen!
Succes morgen met de volgende trip.
Groetjes aan iedereen,
Veel moed en blijven volhouden.
Morgen is het een heel mooi ritje. Wij hebben hier ook al veel gefietst, en hebben dikwijls op een camping in Arès geweest.
Ge moet eens tegen onze Jan zeggen dat hij zeker zijn bril niet vergeet. Als je het fietspad door de duinen neemt tussen Le Grand Crohot en Lacanau fiets je door de 'naturisten'. Dus uitkijken, Jan, doe geen accidenten!!!!!
Groeten, Magd en Eric
Goed gedaan alweer en succes voor morgen!
Ons moemoe wil morgen met ons Katrien absoluut deze blog bekijken! Eens benieuwd of dat gaat 'in de flatjes'.
En vergeet niet naar jullie mooie trouwfoto's te kijken.
(Sorry voor de vertraging.)
groetjes aan iedereen
Morgen op verkenning in flatjes of er internet is. En jaja...frietjes eten bij moemoe en vava. Daar hadden ze nog wel eens zin in! :) Geniet van al het moois , want blijkbaar staat jullie morgen heel wat moois te wachten. Groetjes!
Zo plezant om jullie te volgen!
speciale groeten aan Greet en Maurice! van Ward en Kris
Veel succes nog!
Ik kijk uit naar nieuwe verslagen en foto's. Toi toi.
En hier dan de spurt voor de negende plaats, dames en heren
Met Eddy Planckaert die het haalt voor Mathieu Hermans
Vanderaerden, Vanderpoel en Jef Lieckens
Pas op jongens, pas op, pas op, laat me even door alsjeblief
Bij ons inmiddels, dames en heren, de Belgische poupou
Nog maar eens tweede vandaag, euh ontgoocheld Maurice
Dedju nondedju, tegenslag
'k Weet ni gewoon, ne slechten dag
Ik zeg het Mark
'k Zeg het nog, wreed afgezien
Allez allez Maurice
Hij plakt in me wiel, den imbeciel
Allez allez Maurice
Da's gene coureur, da's ne profiteur
Allez allez Maurice
Quelles jolies jambes, quelles jolies cuises
Allez allez Maurice
Maar ik ben toch in beeld geweest, èh ja
Nu, die fameuze sprint, Maurice, hoe is die eigenlijk verlopen
Vertel is
Awel, ik pak mijne bocht reglementair
In het wiel van de moto van ne koerscomissair
Ik gaan naar de kop, kijk opzij
Komt daar ne Fransman mij voorbij
Ik roep: Ca va toi, petit mec
Voila ce qu'on appele le truikentrek
Duwt hij me daar recht in den hoek
Geeft me ne kwak en trekt aan m'n broek
Chance da wij nog bretellen dragen
Of 'k had met mijn smoel op de grond geslagen
Pak mijn fietspomp en patat
't Is te laat, er valt een gat
Geflikt wordt aan ne franskiljon
Ge gaat da zien in slow-motion
Allez allez Maurice
Tedekke toch, en ik won zo graag
Allez allez Maurice
Want mijn Mariette, ze verjaart vandaag
Allez allez Maurice
Il est mignon, mon champignon
Allez allez Maurice
Maar ik ben toch in beeld geweest, èh ja
volledig lied te vinden op: http://www.youtube.com/watch?v=zo54AUkOkjQ
Tot volgende! - Riet